Jeśli podłączysz urządzenie do pomiaru efektywnej wartości napięcia - woltomierz - do domowego gniazdka elektrycznego, pokaże ono 220 V. W naszym kraju jest to norma, która pozwala na zmianę w jednym lub drugim kierunku nawet o 10%. Oznacza to, że dopóki napięcie mieści się w zakresie od 200 do 245 woltów, domowe urządzenia elektryczne działają normalnie. Jednak stan większości działających systemów elektroenergetycznych, w tym urządzeń do przesyłu, konwersji i dystrybucji energii, jest taki, że nierzadko napięcie w sieci spada poniżej wspomnianego 200 V. Z tego powodu wiele urządzeń AGD może nie działać prawidłowo, a nawet ponieść porażkę. Jednofazowe stabilizatory napięcia do domu mogą częściowo rozwiązać problem. Istnieją modyfikacje trójfazowe, ale ich zastosowanie w domu jest ograniczone ze względu na małą dystrybucję sprzętu AGD 380 V.
Magiczne urządzenia
Jednofazowy stabilizator napięcia to urządzenie składające się ze stosunkowo małego transformatora z kilkoma przewodami uzwojenia wtórnego, jednostki sterującej i elementów pomocniczych (zabezpieczenie, chłodzenie, sygnalizacja). Energia elektryczna jest dostarczana do urządzenia dwoma przewodami wejściowymi z sieci, a przez pozostałe dostarczane jest wymagane 220 V. Wszystko jest bardzo proste. W zależności od sposobu regulacji napięcia wejściowego istnieją trzy rodzaje tych urządzeń: napęd elektryczny, przekaźnik i jednofazowy elektroniczny stabilizator napięcia. Od razu zauważamy, że wśród nich nie ma najlepszych. Na przykład z punktu widzenia możliwości produkcyjnych model elektroniczny jest bardziej preferowany, ale kosztem znacznie przewyższa pozostałe dwie modyfikacje. Nie każdy kupujący będzie mógł wydać kilka tysięcy na nowoczesny jednofazowy elektroniczny stabilizator napięcia. Poniżej rozważymy cechy każdego z nich.
Najważniejsza cecha
Przed zakupem należy pamiętać, że każde urządzenie elektryczne charakteryzuje się ilością zużywanej energii. Wartość ta jest zawsze podana zarówno na tabliczce, jak iw dołączonej dokumentacji. Na przykład mały kocioł magazynowy pobierze z sieci około 1,5 kW energii; odkurzacz wciągnie wszystkie 3 kW; a żelazko - około 2 kW. To jedni z najpotężniejszych konsumentów w nowoczesnym domu. Telewizory, pompy, żarówki, komputery również wymagają pewnej ilości prądu do działania. Dlaczego ważne jest, aby to zrozumieć? Faktem jest, że wybrany jednofazowy regulator napięcia musi:aby móc przejść przez siebie niezbędną moc. W przeciwnym razie nie tylko nie będzie w stanie dostarczyć potrzebnego 220 V, ale sam może zawieść. Co więcej, niezależnie od projektu.
Wybór mocy
W przypadku podłączenia jednofazowego stabilizatora napięcia do zasilania dowolnego urządzenia (komputera, kotła, pompy) należy porównać ich moc. Tak więc wartość deklarowana na stabilizatorze w watach lub kilowatach powinna być o 40-50% wyższa niż zużycie podłączonego urządzenia.
Natychmiastowa równość nie jest dozwolona! Wynika to z faktu, że gdy napięcie sieciowe spada do 150 V, jednofazowy regulator napięcia, chociaż nadal dostarcza 220% (+-10%), traci moc dwukrotnie w tym trybie pracy. Nie można podać dokładnej wartości, ponieważ zależy ona od rodzaju zastosowanego transformatora (torroid, rdzeń magnetyczny W), charakterystyki konsumenta itp. Można z grubsza założyć, że działa jednofazowy stabilizator napięcia o mocy 10 kW przy 150 V będzie mógł zasilać urządzenia elektryczne o łącznej mocy nie większej niż 6 kW. A deklarowane parametry są osiągalne tylko przy zasilaniu z sieci zewnętrznej 200-240 V. Oto taka cecha.
Jeśli planowane jest zasilanie całego domu lub mieszkania przez urządzenie, należy przestrzegać tej samej zasady. Przed zakupem zaleca się sporządzenie spisu sprzętu elektrycznego gospodarstwa domowego, z zaznaczeniem tych, które często działają w danym momencie i podsumowaniemoc. Zwykle będzie to 30-50% całkowitego brownie. Ponieważ parametr ten bezpośrednio wpływa na koszt produktu, zwykle uważa się, że moc wybranego stabilizatora powinna być o 20% wyższa od uzyskanej wartości: jest to kompromis między kosztem a możliwościami.
Moc pozorna i czynna
Przed zakupem należy dokładnie zapoznać się ze specyfikacją urządzenia, ponieważ wartość mocy można podać zarówno w kilowatach (kW), jak iw kilowoltoamperach (kVA). Specyfika sprzętu AGD jest taka, że ważniejszy jest ten pierwszy. Jeśli producent podał całkowitą (kVA), to w przybliżeniu można uznać, że aktywna (kW) będzie o 30% mniejsza. Oznacza to, że stabilizator 3 kVA będzie w stanie ciągnąć urządzenia gospodarstwa domowego o całkowitym zużyciu nie większym niż 2 kW. Oczywiście obliczenia mają charakter orientacyjny i mogą mieć na nie wpływ inne czynniki, ale zwykle to wystarczy.
Jak już wspomnieliśmy, oprócz mocy, najważniejszą cechą każdego stabilizatora jest jego konstrukcja. Pamiętaj, aby zwrócić na to uwagę przed zakupem.
Metoda instalacji
Jednofazowe stabilizatory napięcia do domu mogą służyć zarówno do zasilania stabilnego napięcia 220 V do dowolnego urządzenia (np. ściennego kotła grzewczego), jak i do grupy (cały dom). Oczywiście druga opcja jest wygodniejsza, gdy w każdym gniazdku domowym zawsze jest 220 V, niezależnie od skoków napięcia w sieci zewnętrznej. Wadą jest to, że jeśli na przykład model Resant ma 500 W, idealnieodpowiedni do kotła kosztuje 1700 rubli, a następnie za jednofazowy stabilizator napięcia 15 kW tej samej firmy, idealny do nowoczesnego domu, trzeba będzie zapłacić aż 27 tysięcy rubli. Komentarze są być może niepotrzebne.
Modele przekaźników
Według wielu właścicieli najlepszym stabilizatorem napięcia jest przekaźnik. Oparty jest na transformatorze z kilkoma wyjściami uzwojenia wtórnego. Specjalna jednostka elektroniczna stale porównuje wartość napięcia wejściowego z napięciem odniesienia 220 V i, jeśli rozbieżność przekroczy określoną wartość, aktywuje przekaźnik przełączający uzwojenie, zwiększając lub zmniejszając w ten sposób skuteczną wartość na wyjściu. Gdy te elementy są aktywowane, słychać charakterystyczne kliknięcia. Liczba przekaźników określa liczbę kroków. Im więcej z nich, tym łagodniejsze zmiany.
Zobaczmy, jak działają te modele. Dopóki stabilizator jest zasilany napięciem 220 V (+–10%), regulacja nie jest wykonywana. Ale teraz napięcie spadło, powiedzmy, do 190 V. Jednostka porównawcza widzi to i włącza przekaźnik, który przełącza uzwojenia w taki sposób, że brakujące 30 V jest dodawane do wyjścia. uzyskano. To jest jeden wyzwalany etap.
Ten sam mechanizm jest aktywowany, gdy wymagane jest obniżanie napięcia, z tą różnicą, że używane są inne przewody uzwojenia. Jeśli jest kilka kroków, to przełączanie w rozważanym przykładzie nastąpi nie tylko przy 190 V, ale także przy wartościach pośrednich. Im więcej kroków, tym częstsze przełączanie, a różnica jest odpowiednio mniejsza niż wspomniane 30 V. Pozwala to na przejściewyjście jest zawsze 220V, a nie 220V (+-10%). Obwód stabilizatora napięcia o podobnej konstrukcji jest dość prosty i łatwy w utrzymaniu, ponieważ najczęściej stosuje się w nim przekaźniki samochodowe. To prawda, właściciele zauważają, że ze względu na kliknięcia modeli tej klasy lepiej nie instalować w pomieszczeniach, w których ludzie są stale obecni. Wśród budżetowych, ale dość niezawodnych rozwiązań możemy zauważyć produkty firm „Resanta”, „Energy”, „Voltaire”.
Servodriven
Nie mniej interesujące są modele, w których brakuje stopni przełączania w klasycznym sensie. Wewnątrz takich modeli zainstalowany jest dość prosty obwód do porównywania napięcia wejściowego z wartością odniesienia. Kolektory prądu napędzane małym silnikiem elektrycznym poruszają się wzdłuż uzwojeń transformatora: nie ma przekaźników. Płynna regulacja. Ze względu na obecność ruchomych części niezawodność jest niższa niż w przypadku modyfikacji elektronicznych. Dobra konstrukcja z linii Rucelf SDW. Plagą modeli tej klasy są częste skoki. Dlatego też, jeśli na linii wystąpią spadki spowodowane spawaniem, nie można zastosować modyfikacji serwomechanizmów. W innych przypadkach te stabilizatory są doskonałym zakupem, ponieważ są cichsze niż przekaźnikowe i kosztują mniej niż elektroniczne.
Klucze zarządzane
Najdroższe i najbardziej zaawansowane są stabilizatory tyrystorowe lub triakowe. Te elementy półprzewodnikowe pełnią taką samą funkcję jak przekaźnik - przełączają uzwojenia. Ponieważ nie ma ruchomych części, niezawodność jest najwyższa. Ponadto szybkość przełączania to ułamki sekundy. Jeśli masz dodatkowe pieniądze, zaleca się zakup modeli tej konkretnej klasy.
Problem wyboru
Osoba decydująca się na zakup stabilizatora do domu ma do czynienia z dużą ilością sprzecznych informacji. Na przykład w różnych punktach sprzedaży ten sam model może być wyposażony w cechy zaczerpnięte z sufitu. Zwłaszcza w odniesieniu do metody regulacji. Odwoływanie się do strony dewelopera często jeszcze bardziej dezorientuje kupującego. Na przykład konwencjonalne modele przekaźników można z dumą nazwać elektromechanicznymi ze sterowaniem elektronicznym. Rzeczywiście, obwód regulatora napięcia w nich jest taki, że jednostka porównawcza jest wykonana na mikroukładach. To prawda, dla przyszłego właściciela, szczerze mówiąc, nie ma to żadnego znaczenia. Lub, aby przyciągnąć kupujących, niektórzy sprzedawcy i producenci zaczęli używać terminu „cyfrowy”. W praktyce oznacza to, że jednostka porównawcza została nieco przeprojektowana, a wskazaniem napięcia nie jest strzałka, a wyświetlacz. Czy ten element działał słabo w modelach poprzednich pokoleń? Oczywiście świetnie. Może więc nie ma sensu przepłacać za modny termin? Wybierając stabilizator, należy pamiętać, że najważniejszą rzeczą w tych urządzeniach jest sposób przełączania uzwojeń. To właśnie ta cecha wpływa na wydajność.
W razie wątpliwości zaleca się zajrzeć do wnętrza obudowy przez otwory wentylacyjne lub poprosić o włączenie stabilizatora przez autotransformator i wywołanie przepięć. Jeśli kliknie, przełączanie jest przekaźnikowe. Brzęczy ledwo słyszalnie - silnik elektryczny pracuje, to model z serwonapędem. Otóż kompletna cisza oznacza, że w środku zainstalowane są elektroniczne klucze.
Jeśli wymienisz liderów, to możemy powiedzieć, że firma Energia produkuje doskonałe modele stabilizatorów, co można sądzić po opiniach właścicieli. Ale produkty chińskich producentów nie zawsze są na poziomie: kupowanie produktów od Forte to loteria. U jednych działa latami, u innych wypala się w ciągu miesiąca.
Pytanie o koszt
Nie wystarczy zdecydować o wymaganej mocy i sposobie podłączenia (zasilanie jednego urządzenia elektrycznego lub grupy urządzeń). Dodatkowo ważna jest cena produktu. Rynek oferuje ogromną liczbę stabilizatorów różnych producentów. Co więcej, pod względem wzornictwa, zwykle w linii produktów każdego z nich znajdują się modele wszystkich trzech typów. Z tego powodu wybór najlepszego regulatora napięcia jest dość trudny. Na przykład jeden klient chce otrzymać najbardziej niezawodne urządzenie, że tak powiem, od wieków. Wybiera wersję elektroniczną. Może to być na przykład jednofazowy stabilizator napięcia „Resanta” z elektronicznym sterowaniem typu ASN-8000 / 1-C lub „Energy classic” o mocy 7500 W, za który będziesz musiał zapłacić 25 tysięcy rubli. Inny lubi przekaźnikowy model Voltron RSN-8000, który kosztuje mniej – około 12 tys. Cóż, komuś spodoba się cena serwa „New Line-10000”, czyli 16 000 rubli.
Recenzje
Jednym ze sposobów wyboru stabilizatora wysokiej jakości jest badanie opinii osób, które pracowały już z danym modelem. Więc,doskonałym nabytkiem, według użytkowników, jest Forte TVR-3000. Moc czynna wynosi około 2,2 kW, chociaż w szczytach dopuszcza się 3 kW. Jest to model typu przekaźnikowego, który klika podczas pracy, dlatego lepiej jest zainstalować go poza przestrzenią mieszkalną (na przykład na korytarzu lub w kuchni). Recenzje wskazują, że moc jest wystarczająca dla małego domu. Funkcje obejmują pewne problemy podczas pracy pod wysokim napięciem. Oznacza to, że dla osób mieszkających w pobliżu transformatora obniżającego napięcie lepiej odmówić zakupu tego modelu.
Jeśli mówimy o zasilaniu całego domu modelem z elektronicznym przełączaniem stopni, to według opinii Volter HL-9 sprawdził się doskonale. Ten stabilizator jest przeznaczony do 9 kW, przeznaczony do montażu na ścianie. Cichy i niezawodny. Ma dziewięć kroków. W razie potrzeby zasil kocioł, komputer, telewizor i inne urządzenia małej mocy, konsumenci powinni kupić mały stabilizator Sven Neo R-500. Działa poprawnie, kliknięcia przekaźnika są prawie niesłyszalne. Nie ma woltomierzy, ale jest to równoważone niskim kosztem (około 1000 rubli).
Cóż, modele z „Resant” zasługują na dokładne sprawdzenie. Jest ich najwięcej na rynku. Jednak odsetek wezwań do warsztatów jest wyższy niż w przypadku innych. Główny problem polega na tym, że chińscy rzemieślnicy nauczyli się stemplować na zewnątrz dokładne kopie. Dlatego w oryginale znakomity model ACH-8000/1-EM nie tylko może szybko zawieść, ale też wygląda inaczej niż producent.
