Uniwersalna magistrala szeregowa USB (skrót od angielskiego „Universal Serial Bus”) pojawiła się stosunkowo dawno w kontekście rozwoju technologii komputerowej – w styczniu 1996 roku. Inicjatywa opracowania standardu należy do znanych producenci sprzętu komputerowego (Compaq, DEC, IBM, Intel, NEC, Northen Telecom).
Głównym zadaniem, jakie postawili sobie twórcy, było umożliwienie swoim użytkownikom pracy z urządzeniami peryferyjnymi w trybie Plug&Play, tj. dzięki czemu po podłączeniu urządzenia ze złączem USB zostanie ono automatycznie rozpoznane przez komputer (pod warunkiem zainstalowania odpowiednich sterowników). Zaplanowano również zasilanie urządzeń małej mocy bezpośrednio z samego autobusu.
Jednocześnie prędkość magistrali powinna być wystarczająca dla prawie wszystkich urządzeń peryferyjnych. To wtedy zaczęto instalować złącza USB 1.0 na płytach głównych. Po wydaniu w 1998 roku zaktualizowanej wersji 1.1, która naprawiła błędy i poprawiła stabilność, złącze USBstało się normą dla prawie każdego komputera.
Następnym etapem jest pojawienie się w 2000 roku standardu USB 2.0, który uczynił ten standard najbardziej powszechnym dzisiaj. Jego dalszy rozwój stopniowo staje się USB 3.0, który ma większą przepustowość i obsługuje bardziej aktualne wersje niż poprzednie wersje (co umożliwia na przykład korzystanie z zewnętrznych dysków twardych) przy zachowaniu kompatybilności złączy.
Dzisiaj każdy komputer ma kilka portów USB (zwykle 3-4 w laptopach, do 12 w komputerach stacjonarnych). Ich ilość można zwiększyć podłączając specjalne rozgałęźniki (huby USB). Zajmując tylko jeden port USB w komputerze, zapewnia wiele portów jednocześnie.
Teoretycznie do jednego komputera można jednocześnie podłączyć do 127 urządzeń USB. Po podłączeniu koncentrator jest traktowany jako oddzielne urządzenie (po prostu mówiąc, jeśli połączysz jeden koncentrator i cztery urządzenia, w przypadku hosta USB, liczba podłączonych urządzeń wyniesie pięć). Jeśli chodzi o maksymalną długość kabla USB, to jest to 5 metrów. Jeśli potrzebujesz więcej, nie możesz obejść się bez specjalnego przedłużacza (do każdej takiej pięciometrowej sekcji potrzebny będzie osobny rodzaj przemiennika, który ma autonomiczne zasilanie).
Złącza i wtyczki są dwojakiego rodzaju. Złącze USB typu „A” jest używane podczas podłączania różnych urządzeń USB do komputerów stacjonarnych i laptopów. Złącza typu „B” mają różne urządzenia peryferyjne(np. drukarki, skanery, urządzenia wielofunkcyjne). Istnieją jeszcze dwa złącza drugiego typu - złącze mini-USB (używane do podłączania urządzeń takich jak aparaty cyfrowe, palmtopy czy telefony komórkowe) oraz złącze micro-USB (jeszcze bardziej kompaktowe, zwykle używane przy podłączaniu telefonów komórkowych).
Korzystanie ze standardu USB umożliwia podłączenie prawie wszystkich nowoczesnych urządzeń peryferyjnych do komputera, a ich „gorące” połączenie i rozłączenie jest możliwe, ponieważ jego konstrukcja została zaprojektowana z myślą o wielokrotnym podłączaniu i rozłączaniu bez zakłócania wydajności zarówno urządzenie i sam komputer. Wszystko to sprawia, że interfejs USB jest naprawdę wyjątkowym sposobem przesyłania danych i być może nie ma jeszcze alternatywy, przynajmniej nie w najbliższej przyszłości.
