Alexander Graham Bell urodził się w Edynburgu w Szkocji 3 marca 1847 roku. Zakres zainteresowań tego amerykańskiego naukowca i wynalazcy był niezwykle szeroki. W swoich niesamowitych eksperymentach udało mu się połączyć sztukę i naukę: akustykę i muzykę, elektrotechnikę i mechanikę. To Alexander Bell wynalazł telefon i w znacznym stopniu przyczynił się do rozwoju branży telekomunikacyjnej w Stanach Zjednoczonych.
Dzieciństwo i dorastanie
Alexander Melville Bell, ojciec przyszłego wynalazcy, jest zawodowym filologiem i autorem wielkoformatowej pracy o sztuce elokwencji. W szczególności to jemu przypisuje się stworzenie systemu Visible Speech, który umożliwia przekazywanie dźwięków ludzkiej mowy ustnej za pomocą specjalnych symboli pisanych. Dzięki temu rozwojowi mówca, nawet bez znajomości języka obcego, mógł poprawnie wymówić określone słowa.
Rodzice Bella starali się zwracać maksymalną uwagę na brzmienie głosu i umiejętność recytacjisyn. W wieku trzynastu lat Alexander ukończył szkołę królewską w Edynburgu, a rok później przeniósł się do swojego dziadka do Londynu. Tutaj aktywnie studiuje zawiłości oratorskie, czyta literaturę tematyczną. W wieku szesnastu lat utalentowany młody człowiek zostaje nauczycielem elokwencji i muzyki w Weston House Academy. Alexander Bell nigdy nie ukończył Uniwersytetu w Edynburgu.
Przeprowadzka do Ameryki
Niedługo potem dwóch braci Bella zmarło na gruźlicę. Lekarze doradzili Aleksandrowi zmianę sytuacji. Postanawia przenieść się do Kanady. W 1870 cała rodzina osiedliła się w prowincji Ontario, w miejscowości Brantford.
Od 1871 roku Alexander Bell mieszka w Bostonie i naucza w specjalistycznej szkole dla uczniów niesłyszących i niemych. Podczas swojej pracy jako nauczyciel przyszły naukowiec aktywnie szukał sposobu na zademonstrowanie artykulacji dźwięków mowy osobom niesłyszącym. W szczególności przetestował aparat, w którym specjalna membrana wibrowała pod wpływem fal dźwiękowych i przekazywała powstałe wibracje na igłę. Igła z kolei rejestrowała dane na obracającym się bębnie. Ten wynalazek Bella był impulsem do jego głównego odkrycia.
Rozmowy Telegraf
W 1876 roku, w ramach Wystawy Światowej (Filadelfia), naukowiec zaprezentował opinii publicznej niesamowity aparat, który nazwał „mówiącym telegrafem”. To był pierwszy telefon Alexandra Bella. Czy możesz sobie wyobrazić niespodziankę?członków jury, gdy z ustnika mogli usłyszeć słynny monolog księcia Danii „Być albo nie być?”, który jednocześnie sam wynalazca odczytał w sąsiednim pomieszczeniu. Nie trzeba dodawać, że werdykt jury dotyczący pierwszego telefonu na świecie był jednoznaczny - być?
Prace nad możliwością nadawania sygnałów przez kanały telekomunikacyjne naukowiec rozpoczął z powrotem w Szkocji. Podczas pobytu w Ameryce kontynuował swój rozwój. Wiele innych ciekawych wynalazków przyczyniło się do powstania pierwszego na świecie telefonu.
Na przykład na pewnym etapie firmie Bell udało się stworzyć wyjątkowe pianino elektryczne, które umożliwia przesyłanie dźwięków muzyki przez przewody.
Pewnego dnia firma Western Union ogłosiła ogromną nagrodę pieniężną dla każdego, kto znalazłby sposób na przesłanie kilku telegramów jednocześnie przy użyciu tylko jednej pary przewodów. Kierownictwo starało się zrezygnować z dodatkowych linii telegraficznych, a Bell był w stanie zaproponować im odpowiednie rozwiązanie - z pomocą jego rozwoju stało się możliwe przesyłanie do 7 telegramów jednocześnie!
W swoich badaniach naukowych Bell aktywnie współpracował z Thomasem Watsonem, a słynny naukowiec z Bostonu D. Henry doradzał mu w zakresie praw elektryczności.
Życie osobiste naukowca
11 czerwca 1877 Alexander Bell poślubił swoją byłą uczennicę Mabel Hubbard. Żona wynalazcy straciła słuch we wczesnym dzieciństwie, w wieku czterech lat, po zachorowaniu na szkarlatynę. Po ceremonii ślubnej nowożeńcy wrócili do ojczyzny Bella, do Anglii. Tutajwynalazca aktywnie opowiadał wszystkim o niesamowitym mówiącym telegrafie. „Występ telefoniczny” oddano nawet rodzinie królewskiej, której członkowie byli zachwyceni.
Bell mieszkał z żoną przez 45 lat. Przez cały ten długi okres utrzymywały się między nimi ciepłe przyjazne stosunki.
Sukces i uznanie
Po tym, jak znane i bogate firmy odmówiły wykupienia praw do produkcji telefonów, naukowiec stworzył firmę American Speaking Telephone Company, która z czasem stała się największą na świecie i zaczęła przynosić ogromne dochody. Do marca 1979 r. Alexander Bell i jego żona otrzymali 15% całkowitego zysku, a do 1883 r. ich fortuna osiągnęła imponującą wartość miliona dolarów.
W 1880 roku wynalazca otrzymał Nagrodę Volty. Bell wydał otrzymane pieniądze na rozwój nowego projektu gramofonowego - jednego z najwcześniejszych na świecie systemów rejestracji dźwięku, stworzonego wspólnie z Charlesem Sumnerem Tainterem.
W tym samym czasie kontynuował swoją pracę w dziedzinie medycyny. Tak więc Uniwersytet w Heidelbergu przyznał Bellowi tytuł honorowy za jego osiągnięcia w dziedzinie fizjologii akustycznej.
Kontynuacja ulepszania telefonu. W 1881 r. stał się prawie w pełni operacyjny.
Ostatnie lata życia
Alexander Bell i jego wynalazek dosłownie wywrócili świat do góry nogami. Niestety, zdrowie naukowca zaczęło zawodzić. Aż do ostatniego tchnienia jego żona Mabel pozostała przy nim. Później napisze dow swoim pamiętniku, że ostatnia cicha wiadomość Bella była ledwie wyczuwalnym uściskiem dłoni w chwili, gdy poprosiła, by jej nie zostawiać. Wynalazca zmarł 4 sierpnia 1922 r. Na znak żałoby po wielkim naukowcu wszystkie telefony, które w tym czasie liczyły ponad 13 milionów, zostały wyłączone w całej Kanadzie i Stanach Zjednoczonych.
Ciekawe fakty z życia wynalazcy
Biografia Aleksandra Bella jest interesująca w najdrobniejszych szczegółach. Tak więc słynny naukowiec miał zwyczaj pracy wyłącznie w ciemności, w nocy. Czasami stawało się to przyczyną nieporozumień i sporów między małżonkami. Rozumiejąc niepokoje Mabel, Bell wielokrotnie podejmował desperackie próby powrotu do „normalnej” codziennej rutyny, ale żadne z nich nie zakończyły się sukcesem.
A 15 sierpnia 1877 r. miał miejsce ciekawy spór między Aleksandrem i jego legendarnym współczesnym Thomasem Edisonem, który ostatecznie został rozstrzygnięty na korzyść tego drugiego. Edison udowodnił, że idealnym powitaniem na początku rozmowy telefonicznej jest słowo „hello”, które w Rosji zostało zamienione na znane „hello”. Sam wynalazca telefonu zasugerował użycie słowa „ahoj”, które tłumaczy się jako „Hej, kto tam?”.
Ciekawe jest również to, że sam Bell nie lubił korzystać z telefonu - rozmowy odciągały go od myśli i pracy. Ale nie mógł rozmawiać z matką ani żoną - oboje byli całkowicie głusi.
