Każde urządzenie elektroniczne działa zgodnie ze swoją specyfikacją. Wykorzystując je w projektowaniu różnych urządzeń o dowolnej złożoności, możesz stworzyć matematyczny model urządzenia. Na tej zasadzie powstały programy wykorzystujące modelowanie matematyczne i pozwalające zobaczyć działanie układu elektronicznego na ekranie monitora. Bardzo pomagają w rozwoju urządzeń. Łączenie węzłów wirtualnych z różnymi węzłami
oscyloskopy, możesz upewnić się, że przyszły produkt działa i, jeśli to konieczne, dokonać korekty. Na ich podstawie można nie tylko nauczyć się projektować urządzenia elektroniczne, ale także przestudiować niektóre cechy działania elementów, pogłębić swoją wiedzę teoretyczną. Jako przykład możemy rozważyć jeden z podstawowych elementów w elektronice oparty na charakterystyce prądowo-napięciowej, zwany dalej CVC diody. Te urządzenia są dobre, ponieważ jest ich kilka rodzajów. Wszystkie są z powodzeniem stosowane w obwodach elektronicznych. Urządzenia te sprawdziły się przez lata eksploatacji w sprzęcie do różnych celów.
Po raz pierwszy taki element został zmontowany w swoimwersja „lampowa” i przez dość długi czas była wykorzystywana przy projektowaniu różnych układów. Takie urządzenia są stosowane we wzmacniaczach lampowych, które wciąż produkowane są przez poszczególne firmy. CVC diody w tym przypadku jest opisane wzorem Bogusławskiego-Langmuira. Zgodnie z tym wzorem prąd przepływający przez urządzenie jest wprost proporcjonalny do napięcia do mocy trzech sekund pomnożonej przez współczynnik. Jak widać, w początkowej sekcji CVC diody występuje nieliniowość. Ta krzywa „prostuje się”, gdy osiąga znamionowy punkt pracy.
Parametry urządzenia półprzewodnikowego są prawie zbliżone do ideału. Nieliniowość w początkowej sekcji zależy od materiału, z którego wykonany jest kryształ. Duże znaczenie ma również ilość zanieczyszczeń, czyli jakość surowców. Charakterystykę IV diody półprzewodnikowej można przedstawić jako krzywą, która zmienia się w przybliżeniu wykładniczo i ma punkt przegięcia, zanim osiągnie swoją charakterystykę roboczą. W próbkach krzemu punkt pracy „przerywa” na poziomie 0,6-0,7 wolta. Jest najbliżej idealnej charakterystyki I-V diody Schottky'ego, tutaj punkt wyjściowy dla charakterystyki roboczej będzie w zakresie 0,2-0,4 wolta. Należy jednak pamiętać, że przy napięciu powyżej 50 woltów właściwość ta zanika.
Tak zwana dioda Zenera ma krzywą „odwrotną” do konwencjonalnego elementu. Oznacza to, że gdy napięcie wzrasta, prąd praktycznie nie pojawia się, dopóki nie zostanie osiągnięty określony próg, po którym wzrasta jak lawina.
Producenci tych elementów starają się nie podawać dokładnejwłaściwości, ponieważ różnią się znacznie nawet w tej samej partii. Dodatkowo można wziąć diodę, której charakterystyka I-V jest dokładnie mierzona w laboratorium i zmieniać jej temperaturę pracy. A cechy się zmienią. Zwykle wskazane są pewne ograniczenia dla stabilnej pracy elementu elektronicznego, w zależności od warunków jego działania.
