Drony to samoloty, które latają bez ludzi na pokładzie, ale są sterowane z ziemi. Dlatego nie są klasyfikowane jako sprzęt latający, ale jako zdalnie sterowane roboty. Wzniosły się w powietrze już w latach pięćdziesiątych ubiegłego wieku, ich głównym celem był rekonesans fotograficzny i odwrócenie uwagi wroga.
W dzisiejszych czasach drony to nie tylko sprzęt wojskowy. Są też spokojnie używane w wielu dziedzinach. Ale porozmawiajmy o wszystkim w kolejności.
Historia rozwoju
Pomysł takiego samolotu bez pilota należy do amerykańskiego inżyniera z Ohio, który już w 1910 roku postanowił wynaleźć taki sposób dostarczania ładunku do celu.
Pierwsze uruchomienie, które można nazwać sukcesem, miało miejsce w Wielkiej Brytanii. Rozwiązywał różne problemy przez dziesięć lat, od 1934 do 1943. W tym samym czasie zaczęli opracowywać podobną broń, która była z powodzeniem stosowana i doprowadziła do:nowy przemysł w technologii wojskowej - pociski manewrujące.
W Związku Radzieckim rozwinął się ich rozwój. Znany aparat TB-3, będący na uzbrojeniu Armii Czerwonej, później przerobiony na pojazdy bezzałogowe. W latach sześćdziesiątych znane były modele Ła-17R i Tu-123, które przeprowadzały rozpoznanie. Prędkość samolotu w 1963 roku wzrosła do 885 kilometrów na godzinę. Ła-17R miał własną trasę, ale dronem można było sterować także z ziemi. W tym samym czasie zaprojektowano również naddźwiękowy bezzałogowy pojazd Yastreb (Tu-123), który był eksploatowany do 1972 roku.
Po upadku kraju wszystkie zgromadzone pozycje w tym obszarze zostały utracone. Nie otrzymali ani uwagi, ani funduszy. Dopiero w ostatnich latach pieniądze zostały ponownie przeznaczone na ich produkcję. Poczekajmy, aż w końcu pojawią się nowe rosyjskie drony i zrobią furorę na świecie.
UAV w USA
Wtedy, gdy nastąpił upadek ZSRR, inicjatywę przejęły Stany Zjednoczone. Dwie dekady nie poszły na marne. Już w 2010 roku około pół tysiąca żołnierzy sterowało dronami. Do 2012 roku liczba takich urządzeń wzrosła do jednej trzeciej sprzętu wojskowo-lotniczego w kraju.
Wśród nich wyróżnia się dron z kamerą, którą można wystrzelić z ręki, tzw. Raven, RQ-11 Raven. Jest w służbie od 2003 roku. Urządzenie może być sterowane ręcznie lub latać przez GPS. Maksymalna prędkość wynosi dziewięćdziesiąt pięć kilometrów na godzinę, a wysokość, na którą może się wspiąć, to pięć tysięcy metrów. Takie dronywojsko zamówione z Australii, Włoch, Hiszpanii, Wielkiej Brytanii i Danii.
Wśród krajów produkujących dziś takie samoloty, oprócz USA i Rosji, znane są Wielka Brytania, Izrael, Niemcy.
Cele cywilne
Dron powietrzny jest używany nie tylko do celów wojskowych. Dziś jego zakres jest znacznie szerszy. Ponieważ wielkość nowoczesnych urządzeń znacznie się zmieniła, stały się one bardziej budżetowe.
Służą do kontrolowania pożarów, upraw, migracji zwierząt. Pomagają tworzyć mapy i śledzić każdy teren. Na przykład rolnicy mogą teraz opryskiwać nie całą uprawę, ale tylko wybrane obszary, które tego wymagają. W Wielkiej Brytanii trwają inspekcje z powietrza.
Jednak oprócz fotografowania i filmowania, starają się znaleźć inne pokojowe zastosowania dla latania dronami.
Cele komercyjne i społeczne
Na przykład istnieje pomysł wykorzystania ich jako kurierów. Biorąc pod uwagę korki i różnego rodzaju zawiłości, wydaje się, że do takich celów mogą służyć małe drony. Startup znany jest w jednej australijskiej firmie Zookal. Planowane jest dostarczanie w ten sposób książek do kupujących. W USA jest też firma, która planuje dostawy w granicach miasta, których czas nie przekroczy trzydziestu minut.
Poza celami komercyjnymi przewiduje się wykorzystanie urządzeń do działań ratowniczych i ratownictwa medycznego. Na przykład jużznany jest projekt, w którym drony przyszłości dostarczają defibrylatory w miejsca, do których nie ma możliwości szybkiego dotarcia samochodem. Zamierzają również dostarczać koła ratunkowe bezpośrednio do wody dla tonących ludzi.
Jednak nadal nie ma spójności w przestrzeni powietrznej na małych wysokościach. Megamiasta nie zezwalają na loty dronami na terenie dużego miasta.
Pojawiające się problemy
Istnieje wiele przeszkód w szerokiej dystrybucji tych samolotów. W końcu takie drony to kompaktowe urządzenia do celów cywilnych, a latają na małej wysokości. Ale obecnie nie ma rozwiązania problemu zapobiegania kolizji ze sobą w locie, z ludźmi i budynkami.
Dron wojskowy z kamerą jest wyposażony w radary i nadajniki, dlatego jego rozmiar został znacznie zwiększony. Takie urządzenia latają daleko od miasta i są całkowicie kontrolowane przez wojsko. Ale cywile latają nisko, często w miejscach, gdzie jest dużo ludzi. I nigdy nie ma stuprocentowej pewności, że kierownik aparatu wie, jak to zrobić, przynajmniej dobrze.
Dlatego w przypadku cywilnych lotów dronami konieczne jest opracowanie całego systemu unikania kolizji w mieście, zwłaszcza na obszarach gęsto zaludnionych.
Rozważmy urządzenia na przykładzie dwóch modeli.
AR. Dron 2.0
Takie drony to popularne modele zabawek. Urządzenie posiada metalową obudowę, w której zamontowane są cztery śmigła oraz akumulator do ładowania. Cichy silnik obraca śmigła z dużą prędkościądwadzieścia osiem i pół tysiąca obrotów na minutę. Dzięki specjalnej ochronie przed wilgocią jest w stanie latać nawet przy złej pogodzie.
Jest wyposażony w szerokokątny obiektyw aparatu, który rejestruje wideo HD 720p. Poniżej znajduje się kolejna kamera, za pomocą której analizowana jest prędkość lotu. Ruch oparty jest na wbudowanym żyroskopie i akcelerometrze.
Ponadto model posiada czujniki ultradźwiękowe i wysokościomierz, które gwarantują dokładny lot. Urządzenie sterowane jest za pomocą smartfona lub tabletu.
Wizja Phantom 2+
Drony rozprzestrzeniły się również wśród dziennikarzy. Z ich pomocą sfilmowali więc duże obszary i ruchy protestacyjne. Do takiego przeglądu potrzebne są tylko dwie osoby, z których jedna będzie monitorować ruch samolotu, a druga będzie bezpośrednio strzelać.
Typowym modelem do tego celu jest Phantom 2 Vision+, który zapewnia bardzo wysoką jakość obrazu. Dron jest podobny do helikoptera, którym można sterować z odległości do czterystu metrów, a jego prędkość może sięgać piętnastu metrów na sekundę.
Kontrola, podobnie jak w poprzednim modelu, odbywa się za pośrednictwem smartfona lub tabletu. Posiada czternastomegapikselowy aparat fotograficzny, obiektyw sięga stu dziesięciu stopni, jest wiele ustawień.
Mini Dron
Wraz z prawie zwykłymi dronami o zwykłej wielkości, opracowywane są miniaturowe urządzenia, więc na Harvardzie zmontowano RoboBee, którego rozmiar nie jest większy niż moneta. Onbardzo szybki i ma doskonałą zwrotność. Urządzenie działa jednak przez okablowanie, ale jego usunięcie chyba nie jest takie trudne.
Czy powinniśmy być wtedy zaskoczeni pojawieniem się całej gamy nowych urządzeń zdolnych do rozpoznawania mini-dronów. Oczywiście inicjatywa została już sfinansowana. Zastanawiam się, jaka kolejna genialna propozycja komercyjna „zadowoli” nieszczęsnych konsumentów twórców takich innowacji?