Futurystyczny termin „osobliwość technologiczna” coraz częściej pojawia się w naszym życiu. Według najbardziej pesymistycznych prognoz naukowców i różnych ekspertów, najpóźniej do 2030 roku koncepcja ta stanie się częścią naszej rzeczywistości. Więc co oznacza ta tajemnicza fraza? Wiele współczesnych encyklopedii interpretuje technologiczną osobliwość jako hipotetyczny moment, w którym postęp technologiczny nabierze takiej szybkości i złożoności, że będą niedostępne dla ludzkiego zrozumienia.
Innymi słowy, sztuczna inteligencja osiągnie taki poziom rozwoju, że człowiek może okazać się niepotrzebnym, jeśli nie niebezpiecznym konkurentem dla „inteligentnych” stworzeń elektronicznych. Od ponad dekady futurolodzy i pisarze science fiction straszą nas możliwym „buntem maszyn”. Jednak dopiero stosunkowo niedawno ten hipotetyczny problem zaczął być poważnie dyskutowany w kręgach naukowych.
Termin „osobliwość technologiczna” został po raz pierwszy użyty w artykule matematyka i pisarza Vernona Vinge'a, zaprezentowanym w 1993 roku na sympozjum zorganizowanym przez NASAz Ohio Aerospace Institute. Wkrótce wydarzenia przewidziane przez naukowca i porównywalne jego zdaniem z samym pojawieniem się człowieka na planecie, zaczęły się sprawdzać.
Pierwsza manifestacja tak kluczowego i epokowego wydarzenia, jakim była osobliwość technologiczna, nie miała nadejść długo. Momentem przełomowym w rozwoju człowieka i świadomości ludzi był rok 1997. W maju tego roku półtoratonowy elektroniczny „potwór” Deep Blue, wyposażony w 250 procesorów, zaprojektowany przez specjalistów z IBM, pokonał dotychczas niepokonanego mistrza świata Garriego Kasparowa w upartym i zaciętym pojedynku szachowym. W tym momencie stało się jasne, że świat już nigdy nie będzie taki sam…
Przebieg tego pojedynku, być może najbardziej znaczącej konfrontacji w historii ludzkiej cywilizacji, zasługuje na szczególną uwagę. Arcymistrz wygrał pierwszą partię bez żadnych problemów. Na początku drugiej Kasparow, próbując zwabić swojego elektronicznego przeciwnika w sprytną pułapkę, poświęcił dwa pionki.
Deep Blue tym razem myślał (jeśli można to tak nazwać) przez niezwykle długi czas - prawie kwadrans. Chociaż wcześniej na podejmowanie decyzji poświęciłem nie więcej niż trzy minuty. I dopiero gdy istniała realna groźba kłopotów z czasem, maszyna wykonała ruch powrotny. Rezultat był ponury dla ludzkiego umysłu. Maszyna nie przyjęła ofiary, wygrała grę…
Następne trzy zakończyły się remisem. Ale komputer wygrał ostatnią grę w genialnym stylu, nienie pozostawiając człowiekowi żadnych szans. W nim Deep Blue po prostu pokonał wielkiego arcymistrza. Tak więc ludzkość dowiedziała się o nowej generacji maszyn elektronicznych, których inteligencja przewyższa ludzką. I którzy mają po prostu niesamowitą zdolność uczenia się.
Nowoczesne samochody poszły jeszcze dalej. Neuronaukowcy twierdzą, że zdolność obliczeniowa ludzkiego mózgu wynosi około stu bilionów operacji na sekundę. Świadoma pamięć przeciętnego człowieka to tylko 2,5 gigabajta. A prędkość operacyjna dzisiejszych superkomputerów wynosi 115 bilionów. Jeśli chodzi o rozmiar urządzenia magazynującego, nie można go rozbudować. Jednocześnie nie znają zmęczenia, złego stanu zdrowia, wątpliwości, wahania i innych ludzkich słabości. Dlatego futurolodzy uważają, że osobliwość technologiczna jest nieunikniona.
Oczywiście, nowoczesne biotechnologie są w stanie zapewnić ludzkości środki do poprawy naturalnych zdolności intelektualnych. Co doprowadzi do pojawienia się takiego zjawiska, jak osobliwość świadomości. W takim przypadku osoba ryzykuje, że stanie się częścią interfejsu maszyna-człowiek. A wtedy nie da się przewidzieć dalszego rozwoju naszej cywilizacji w oparciu o zasady socjologii i nawykowe normy behawioralne. Sytuacja po prostu wymknie się spod kontroli człowieka w tradycyjnym tego słowa znaczeniu.
