Około sześć lat temu Nokia wprowadziła nowy model w linii Asha - telefon Nokia Asha 311. Gadżet różni się od poprzednich generacji serii 300 i 303 pełnym sterowaniem dotykowym, czyli nie ma nawet podpowiedź konkretnego Dotyku i Rodzaju.
Urządzenie produkowane jest w Indiach i pod ścisłym nadzorem specjalistów marki OTC. Oczywiście cechy Nokia Asha 311 nie pozwalają jej konkurować z zupełnie nowymi smartfonami, ale znajduje swojego konsumenta. Ten ostatni z reguły wygląda jak użytkownik o niskiej wydajności, który potrzebuje urządzenia do rozmów i słuchania radia/muzyki.
Tak więc przedmiotem dzisiejszej recenzji jest smartfon Nokia Asha 311. Weź pod uwagę charakterystykę gadżetu, jego zalety i wady, a także możliwość zakupu. Weźmy pod uwagę opinie ekspertów w tej dziedzinie oraz recenzje zwykłych użytkowników telefonów.
Zestaw pakietów
Nokia Asha 311 jest dostarczana w ładnym niebieskim pudełku o jasnym wyglądzie. Z przodu widać obraz samego telefonu z dwóch kątów, a z tyłu krótka specyfikacja urządzenia, a także informacje o producencie.
Dekoracja wnętrz jest zorganizowana całkiem rozsądnie, dzięki czemu dodatki „nie przeklinają” ze sobą i nie wypadają z rowków. Samo opakowanie wykonane jest z grubej i wysokiej jakości tektury, a po rozpakowaniu aż szkoda je wyrzucić.
Wewnątrz zobaczysz:
- Nokia Asha 311 sama;
- markowa ładowarka AC-11;
- Bateria klasy BL-4U;
- słuchawki WH-102;
- 2 Zewnętrzny dysk SD (MU-37);
- kabel micro USB;
- dokumentacja.
Pakiet można nazwać standardowym i nie ma w nim nic zbędnego, jak okładki czy rysik. Telefon może być używany po wyjęciu z pudełka, więc nie będzie problemów z uruchomieniem. Sądząc po opiniach użytkowników o Nokia Asha 311, zaleca się natychmiastową wymianę karty pamięci dołączonej do zestawu na bardziej pojemną. Lepiej, jeśli ma co najmniej 8 GB. W przeciwnym razie nie będziesz w stanie zorganizować normalnej kolekcji muzyki z utworami o wysokiej przepływności.
Nie ma pytań o wszystkie inne akcesoria: ładowanie jest wysokiej jakości, bateria tej samej marki, a kabel w żaden sposób nie wygląda jak chińska podróbka. Słuchawki wydają się być dobre, ale znowu wybredni melomani powinni poszukać ciekawszej opcji.
Wygląd
Na pierwszy rzut oka może się wydawać, że telefon jest masywny i ciężki. W rzeczywistości Nokia Asha 311 to kompaktowy i bardzo lekki monoblok. I pomimo swoich rozmiarów telefon wygodnie mieści się w dłoni.
Obudowa wykonana jest w całości z plastiku, stylizowanego na metal. To dobre rozwiązanie jak na budżetowy gadżet, ale powierzchnia urządzenia jest jak magnes na odciski palców oraz kurz i brud. W takim przypadku matowe wykończenie oczywiście nie byłoby zbyteczne. Użytkownicy w swoich recenzjach jednogłośnie radzą, aby od razu kupić przynajmniej część etui, w przeciwnym razie po tygodniu intensywnego użytkowania etui nie zostanie rozpoznane.
Urządzenie występuje w czterech podstawowych kolorach: niebieskim, czerwonym, szarym i piaskowym. Szary i niebieski wyglądają bardziej solidnie i będą pasować konserwatystom, a reszta jest dla amatora. Odcień nie wpływa w żaden sposób na koszt.
Interfejsy
Z przodu widać głośnik, logo marki, czujnik światła, mikrofon i dwa mechaniczne klawisze (zadzwoń i rozłącz). Po lewej stronie znajduje się otwór na przewód, a po prawej przycisk zasilania i regulator głośności.
Na górze znajduje się interfejs mini-USB do synchronizacji z komputerem PC, a nieco dalej znajduje się gniazdo typu jack 2 mm i zwykłe gniazdo minijack 3,5 mm dla zestawu słuchawkowego. Z tyłu główny głośnik, kolejne logo marki i oko kamery. Sądząc po opiniach użytkowników, ten ostatni wygląda na nieco przerośnięty i całkowicie łamie ogólny styl telefonu.
Pod pokrywą znajdują się gniazda na dysk zewnętrzny i kartę operatora komórkowego. Są pokryte baterią, więc wymiana na gorąco nie wchodzi w rachubę. Okładkę można łatwo zdjąć, ale nie należy dać się ponieść częstym wymianom kart, ponieważ rowki mogąpoluzować, a sam odleci.
Ekran
Gadżet otrzymał mały 3-calowy ekran na prostej matrycy o rozdzielczości 400 na 240 pikseli. Gęstość tych ostatnich wynosi 155 ppi, więc pikselację widać nawet gołym okiem.
Matryca cicho emituje 65 tysięcy kolorów, ale wszystkie stają się bezużyteczne nawet przy niewielkiej zmianie kąta patrzenia. Tak więc urządzenie jest całkowicie „samolubne” i nie będziesz mógł oglądać zdjęć ani wideo w towarzystwie osoby o podobnych poglądach - będziesz musiał stale obracać urządzenie.
Sam ekran jest chroniony czcigodnym szkłem Gorilla Glass. Tutaj mamy najprostszą wersję, więc nie warto spieszyć się z telefonem na poważnie. Szkło może pęknąć, gdy uderzy o asf alt, a także ulec zarysowaniu. Od zwykłych domowych problemów, takich jak klucze w kieszeniach lub upadek na drewnianą podłogę, ochrona oszczędza, ale nic więcej.
Platforma
Telefon działa na zastrzeżonej platformie Nokii - Series 40 Developer 2.0. Interfejs systemu operacyjnego jest bardzo podobny do podobnego rozwiązania w iPhone'ach wcześniejszych wersji. Użytkownicy w swoich recenzjach odnotowują intuicyjne elementy sterujące i gałęzie menu, które zrozumie nawet osoba, która nigdy nie pracowała z systemem Nokia OS.
Sam interfejs działa płynnie, bez opóźnień i hamowań, a zwykłe aplikacje dla Nokia Asha 311 otwierają się bardzo szybko. Choć niektórzy użytkownicy narzekają na nieco niezgrabną elektroniczną klawiaturę, szybko można się do niej przyzwyczaić lub zainstalować inną wersję niż oficjalna.na stronie producenta, a także na forach amatorskich.
Wydajność
Oczywiście nie możesz liczyć na poważne gry 3D. Jedynymi programami do gier dla Nokia Asha 311, które działają bez problemów, są automaty typu „trzy z rzędu”, „Ptaki”, „Worms” itp. Wszystko inne albo zwolni, albo wcale się nie uruchomi.
Jak wspomniano powyżej, jest to głównie telefon muzyczny, a komponent audio jest tutaj dobrze zaimplementowany: normalny odtwarzacz, doskonały odbiornik radiowy i rozsądna galeria utworów.
Czas pracy offline
Urządzenie otrzymało baterię o średniej pojemności 1110 mAh. Ale pomimo tak skromnej głośności żywotność baterii gadżetu jest całkiem do przyjęcia. Niewymagające „wypychanie” i ten sam ekran, na który ma to wpływ.
Producent deklaruje 744 godziny pracy na baterii w trybie czuwania, której tak naprawdę nikomu nie potrzeba, oraz 6 godzin ciągłej rozmowy. Jeśli prawidłowo załadujesz gadżet filmami lub zabawkami, baterie wystarczą na pięć godzin.
Słuchanie muzyki, mówienie i wysyłanie SMS-ów rozładuje baterię w ciągu dwóch lub trzech dni. Jest to więc bardzo dobry wskaźnik, jeśli porównamy ten model z bratem „Android”, który pod koniec dnia prosi o gniazdko.
Podsumowanie
Ten model jest odpowiedni dla tych, którzy potrzebują wysokiej jakości smartfona w bardziej przystępnej cenie. Ale słowo „smartfon” nie jest tutaj kluczowe, bo możliwości urządzenia są bardzoskromny i nie może pochwalić się ani dobrą wydajnością, ani porządną wizualizacją.
Ogólnie rzecz biorąc, jest to „dialer” z dużym i wygodnym ekranem, a także bardzo dobrymi możliwościami muzycznymi. Jeśli spojrzymy na ultrabudżetowy segment smartfonów, zobaczymy przeciętne Alcatela, Fly i inne podobne urządzenia, w których wszystkie nowoczesne rozwiązania są zaimplementowane tylko na pokaz i działają z fatalnymi hamulcami.
W naszym przypadku mamy wysokiej jakości niedrogi telefon od znanego producenta, bez gwarancji wydajności i zaawansowanych funkcji. Ale wszystko, co w nim jest, działa tak, jak powinno i nie ma potrzeby mówić o niektórych polach wyboru.
