Tranzystor to element przeznaczony do wzmacniania, generowania i przekształcania oscylacji elektrycznych. Istnieją dwa rodzaje tranzystorów: bipolarne i polowe.
Tranzystor bipolarny to urządzenie półprzewodnikowe składające się z dwóch złączy p-n. Tranzystor elementarny zbudowany jest na krysztale germanu, posiada dwie końcówki: emiter i kolektor, które stykają się z powierzchnią kryształu oddzieloną od siebie odległością 20-50 mikronów. Innymi słowy, jedno złącze łączy emiter z podstawą (nazywane złączem emitera), a drugie łączy kolektor z podstawą (nazywane złączem kolektora). Tranzystory bipolarne dzielą się na dwa typy: p-n-p i n-p-n.
FET to urządzenie półprzewodnikowe sterowane zmianą pola, w przeciwieństwie do elementów dwubiegunowych, w których wartość prądu wyjściowego jest określana przez zmianę prądu wejściowego. Przyrządy terenowe są dostępne w wersjach z jedną bramką i wieloma bramkami.
Schemat obwodu tranzystora pokazano na poniższym zdjęciu. Schemat elementu dwubiegunowego jest krótką linią bazową, która symbolizuje podstawę, w którą wchodzą dwie nachylone linie pod kątem 600 i 1200, linia zstrzałka to emiter, druga to kolektor. Kierunek strzałki wskazuje typ urządzenia. Strzałka wskazująca bazę to tranzystor typu p-n-p, z bazy - n-p-n.
Linia prostopadła do podstawy jest elektrodą podstawową. Wartość przewodności emitera musi być znana dla prawidłowego podłączenia tranzystora do źródła zasilania. Urządzenia typu p-n-p muszą dostarczać ujemne napięcie tranzystora do kolektora i bazy, a typu n-p-n musi być dodatnie. Tranzystory polowe na schematach są oznaczone w następujący sposób: zwykle bramkę pokazywać kreską równoległą do symbolu kanału, przewodność elektryczna kanału jest przedstawiona za pomocą strzałki umieszczonej między źródłem a drenem. Jeśli strzałka wskazuje w kierunku kanału, oznacza to, że element należy do typu n, a jeśli w kierunku przeciwnym, to typu p. Obraz tranzystora polowego z kanałem indukcyjnym wyróżnia się trzema krótkimi pociągnięciami. Jeśli urządzenie polowe ma kilka bramek, są one wyświetlane jako krótkie kreski, linia pierwszej bramki jest zawsze umieszczona na przedłużeniu linii źródłowej.
Na zakończenie dodajemy, że taka nazwa nie została od razu przypisana do tranzystorów, pierwotnie nazywano je triodami półprzewodnikowymi (podobnie jak technologia lamp). Tranzystor jest więc triodą, która jest elementem sterowanym, ma szerokie zastosowanie w obwodach impulsowych i wzmacniających. Brak ciepła, niezawodność, małe gabaryty i koszt - to główne zalety tych urządzeń, dzięki którym tranzystorybyli w stanie wyprzeć lampy elektroniczne z wielu gałęzi techniki. Główną zaletą urządzeń półprzewodnikowych jest brak katody żarowej, która zużywa dużo energii, a także wymaga czasu na rozgrzanie. Ponadto tranzystor jest wielokrotnie mniejszy od lampy elektrycznej i może pracować przy niższym napięciu. Wszystko to pozwoliło znacznie zmniejszyć gabaryty urządzeń elektronicznych.
