Bezprzewodowa transmisja wysokiej jakości sygnału multimedialnego z jednostki głównej do urządzenia (telewizora, projektora, odtwarzacza strumieniowego itp.) to dokładnie to, co kryje się pod pojęciem Miracast. Technologia ta jest naturalną reakcją rynku na „zamknięte” inteligentne produkty Apple i Intela, czyli dziedziczy zasady AirPlay i WiDi, ale podlega nieco innym algorytmom funkcjonalnym. Standard opiera się na możliwościach Wi-Fi Direct. Dlatego ścieżka informacji od nośnika do wizualizatora jest ograniczona do dwóch punktów. Router pośredniczący nie uczestniczy w procesie tłumaczenia - nadawca i odbiorca komunikują się bezpośrednio.
Miracast. Co to za cud?
Wyłączne prawo do znaku towarowego (pełna nazwa marki to Wi-Fi Certified Miracast) należy do Wi-Fi Alliance. Nie ma jednak specjalnych logo ani skrótów do oznaczania produktów obsługujących tę technologię. Napis „WiFi Miracast” jest zwykle stosowany do urządzeń, które przeszły procedurę certyfikacji zgodnie z wymaganiami planu testów wyświetlacza.
Podstawowe zadanie zostało sformułowane w następujący sposób: „Zapewnij wydajnośćtreści multimedialne z monitora komputera lub urządzenia mobilnego wyświetlają się na dużym ekranie bez konieczności korzystania z przewodów i sieci innych firm. Jednocześnie szczególny nacisk położono na jakość odbieranego sygnału.
Dzisiaj każdy użytkownik „inteligentnego” urządzenia (pod warunkiem, że system operacyjny obsługuje standard Miracast) może zsynchronizować swoje urządzenie z telewizorem/projektorem i pracować z obrazem o dużej skali bez instalowania dodatkowego oprogramowania.
Podstawowe funkcje
Podstawową podstawą technologii są funkcjonalne algorytmy Wi-Fi Direct: adapter Miracast, który jest włożony do portu HDMI podłączonego urządzenia (jeśli nie ma wewnętrznej lokalizacji sprzętu), zastępuje część sieci domowej i buduje most warunkowy z nadawcą. Co więcej, sygnał formatu ITU-T H.264 jest tutaj rozpatrywany nie jako metoda wymiany plików, ale jako mechanizm kapsułkowego transportu pakietu multimedialnego (grafika jest wysyłana i odbierana w takiej postaci).
W momencie prezentacji Miracast (że stało się to dokładnie we wrześniu 2012 r. nie jest przypadkiem: w mniej niż 2 miesiące technologia została przyjęta przez zaktualizowany system operacyjny Android i w związku z tym zaczęła być używana nie tylko w produktach Google) obsługiwanych było ponad pięćdziesiąt rozdzielczości: 17 – CEA, 29 – VESA, 12 – telefon tzw. Uznane standardy audio obejmują dwukanałowy LPCM, „stereo 5.1” AC3 i ACC.
Więcej informacji o procesie łączenia
Krok po krokuaktywacja opcji Miracast (która prawdopodobnie jest już jasna) obejmuje kilka kroków. Musisz działać w tej kolejności:
- Włącz komputer/smartfon/PDA.
- Włącz odbiornik danych (telewizor lub ekran prezentacji).
- Połącz oba urządzenia z odpowiednim wstępnie zainstalowanym programem.
Wybierz i uruchom określony plik w trybie kopiowania wyświetlania multimediów na monitorze odbiorcy.
Router pośredniczący nie bierze udziału w takich „negocjacjach”: dwa urządzenia tworzą bezpośredni bezpieczny kanał, przez który następnie odbywa się transmisja. Mówiąc prościej, Miracast (nie ma dziś wątpliwości, że ten kierunek technologiczny jako rodzaj pracy z informacjami fotograficznymi i wideo będzie bardziej popularny niż tradycyjna bramka HDMI) to architektoniczny dodatek do Wi-Fi Direct późniejszych wersji (3,50 i starsze). Zastosowany format kompresji H.264 pozwala odtworzyć dokładną kopię elementów danych na dowolnym nietypowym wizualizatorze, w tym na ekranie projekcyjnym.
Korzyści dla wszystkich
Nawet niedoświadczony użytkownik poda kilka przyczyn zapotrzebowania na Miracast. Po pierwsze mówimy o komforcie obsługi: urządzenia wykrywają się „bezprzewodowo”, a identyfikacja odbywa się w ciągu kilku sekund, a interakcja odbywa się bez pośredników (nie ma potrzeby kupowania kabla połączeniowego). Po drugie, wymienny adapter Miracast jest tak zautomatyzowany, że opcjonalne regulacje dlanie jest potrzebny konkretny model urządzenia – klucz sprzętowy sam rozpoznaje nadawcę/odbiorcę informacji graficznej. Ponadto dostępna jest obsługa 3D w kontekście pełnego bezpieczeństwa treści transmisji.
Inne korzyści obejmują:
- popularność opisywanego standardu komunikacji w społeczności producentów (ponad 500 firm koncentruje się na wdrożeniu „mirror broadcasting”);
- brak widocznych opóźnień w przetwarzaniu sygnału (ta reguła nie dotyczy w pełni modeli gadżetów budżetowych);
- możliwość przesyłania „ciężkiego” wideo (FullHD);
- minimalizacja dodatkowych procesów (wykluczone jest nadmierne obciążenie baterii smartfona/tabletu).
Miracast i jego słabości
Niestety, w świecie wysoce inteligentnych technologii, sformułowanie „bez wad” prawie nigdy nie występuje. O tym, że obecna wersja Miracasta (trzeba powiedzieć, że Android jest tylko jednym z wielu systemów operacyjnych, które powiązały swój los z tym standardem, ale w segmencie powłok mobilnych jego dominacja jest niekwestionowana) jest niedoskonała, czego dowodem jest:
- nadal słaba kompatybilność (czasami stan „Oczekujące połączenie…” jest wyświetlany na ekranach urządzeń, ale operacja rozpoznawania nie znajduje logicznej kontynuacji);
- Obsługa maksymalnej rozdzielczości w 1920x1200 wraz ze wzrostem zapotrzebowania na 4K;
- przy użyciu zastrzeżonego kodeka H.264;
- wysoki stopień maskowania produktów z oprogramowaniem na pokładzieoraz sprzęt do wdrożenia technologii (na opakowaniu i/lub korpusie urządzenia nie ma logo).
Ponadto wielu użytkowników widzi niedogodność polegającą na tym, że podczas korzystania z gadżetu Miracast działanie zwykłego połączenia Wi-Fi jest zatrzymywane. A jak wiadomo nie wszystkie smartfony i tablety są wyposażone w 2-kanałowy adapter (niedobór jest obserwowany nawet w segmencie premium). I wreszcie dynamika: 30 FPS i 720x480 to dziś bardzo skromne liczby, ale przy słabych procesorach nawet one czasami nie znajdują zrozumienia ze strony wizualizera (na dużym ekranie wideo idzie z zauważalnymi szarpnięciami).
Analogi i ich podstawowe różnice
Systemy operacyjne przyjazne Miracast to Android (od wersji 4.2 Jelly Bean), Windows 8.1 (komputer stacjonarny i przenośny) oraz Amazons Fire. Jeśli chodzi o komputer z systemem Linux, nie będzie możliwe uzyskanie odpowiedniego rozpoznania podczas synchronizacji z certyfikowanymi produktami bez włamań. Huck jest jednak pełen niepowodzeń i nie może zagwarantować normalnego dialogu między nadawcą a odbiorcą treści medialnych. Przedstawiciele linii Apple w ogóle nie dostrzegają Miracast, ponieważ są „zaostrzeni” pod oryginalną technologię platformy AirPlay.
Jeśli chodzi o Intel WiDi, możemy powiedzieć, że ten standard połączenia od dawna był pozycjonowany jako własność korporacji o tej samej nazwie i nie był dostępny dla gadżetów z procesorami innych firm. Jednak wraz z wydaniem wersji 3.5 sytuacja powinna się radykalnie zmienić.
Istnieją tylko dwa analogi przewodowe - MHL i HDMI. Z oczywistych różnic warto zwrócić uwagępodstawa kabla styku, co nie jest zbyt wygodne przy częstych synchronizacjach, oraz stabilność sygnału podczas dynamicznej wymiany danych (Miracast znacznie „zapada” się, gdy na ekranie pojawiają się sceny akcji).
Miracast w oczach producentów
Chociaż technologia jest open source, jej algorytmy bezprzewodowej transmisji obrazu koncentrują się przede wszystkim na potencjale systemów operacyjnych Windows i Android OS. Nic więc dziwnego, że lista idących z duchem czasu producentów liczy kilkaset pozycji. To prawda, są też nieprzyjemne wyjątki systemowe związane z aktualizacją powłoki kontrolnej. Tak więc w szczególności Miracast nie znalazł wsparcia dla Windows 7 (co więcej, problemu nie można było rozwiązać ani za pomocą autorskich zestawów, ani przez zainstalowanie oprogramowania pomocniczego).
Najbardziej rozpoznawalne marki zakochane w Wi-Fi Direct i H.264:
- Qualcomm.
- MediaTek.
- AMD.
- Microsoft.
- Intel.
Bliska przyszłość z pozycji Miracast
Pomysł bezprzewodowego HDMI jest z pewnością interesujący. Wyświetlanie informacji ze smartfona czy tabletu na ogromnym ekranie nie jest jednak takie trudne. O wiele bardziej kłopotliwe jest znalezienie godnej alternatywy dla protokołów SMART. I pod tym względem Miracast po prostu nie idzie gładko.
Poza tym bezpośredni konkurenci - AirPlay i Chromecast - w niektórych momentach zachowują się znacznie „mądrzej”. Na przykład umożliwiają przesyłanie treści wideo do dużego monitora i jednoczesne poruszanie się po menu (bez pokazywania tych samych szczegółów w przesyłanym strumieniu). Druginieprzyjemny niuans dotyczy trybu odtwarzania - Miracast często odtwarza wideo do końca, nie reagując ani na czujnik, ani na polecenia czujnika położenia / ruchu urządzenia źródłowego (w nowym oprogramowaniu układowym obiecuje się pełną koniugację; następnie "śpi " smartfon nauczy się wyłączać ekran projekcyjny bez dodatkowych poleceń użytkownika).
Teraz o podobieństwach z technologią DLNA. Miracast to sposób „wprost”: przesyłanie obrazu „na żywo” z ekranu gadżetu do innego monitora odbywa się zgodnie z najkrótszym algorytmem i bez pomocniczych węzłów komunikacyjnych. Pod skrótem DLNA kryje się cała kombinacja różnych standardów. Oznacza to, że aby ustanowić wzajemne zrozumienie, urządzenia potrzebują obecności „tłumacza” (routera). I jeszcze jedno: członkowie Digital Living Network Alliance mogą operować tylko plikami, a dwóch „rozmówców” Miracast działa na zasadzie lustrzanego odbicia („to, co pokazuję, to to, co przesyłam”), a przy rozwiązywaniu niektórych trudności technicznych, mogą wymieniać treści w optymalnym trybie synchronizacji.
Zgodność oprogramowania Miracast: wersje Windows
Oficjalna strona Microsoftu zawiera informacje o obowiązkowych warunkach pracy, w których można zapoznać się z funkcjonalnym pakietem technologii Miracast.
Windows 8.1 - preinstalowany lub zaktualizowany z „siódemki” - jest jednym z minimalnych wymagań. Ponadto ogłoszono możliwość zastosowania standardu rozgłaszania w kompilacjach systemu operacyjnego RT 8.1 i nowszych.
Przygotowywanie komputera/gadżetu do pracy w sieci bezprzewodowejprzesyłanie treści multimedialnych do monitora innej firmy
W przypadku urządzenia z G8 na pokładzie lista działań zapewniających proces nadawania sprowadza się do dwóch punktów:
- Synchronizacja urządzeń (nadajnika i odbiornika) w obszarze zasięgu sygnału.
- Aktywacja opcji „Projektor”.
Ponadto istnieje kilka scenariuszy wyświetlania treści. Obraz/film może być:
- nadawanie w trybie duplikacji (jednoczesne wyświetlanie na 2 wyświetlaczach);
- renderuj tylko na monitorze urządzenia odbierającego;
- przenieś, przeciągając żądane elementy z ekranu na ekran.
Miracast i system operacyjny Android
Wielu producentów elektroniki stara się jak najlepiej wykorzystać technologię Miracast. Na przykład LG integruje go ze smartfonami i telewizorami już od kilku lat. Inżynierowie Sony, Samsung, Panasonic nie pozostają daleko w tyle - wszędzie tam, gdzie istnieje system operacyjny Android starszy niż 4.2, ten standard jest, jak mówią, w pełni zaimplementowany.
Zapotrzebowanie na wygodne przesyłanie treści doprowadziło do tego, że nawet te modele telewizorów, które opuściły fabrykę przed 2012 rokiem, otrzymały wsparcie od Miracast. Rozwiązaniem technicznym były specjalne klucze HDMI (przejściówki sygnałowe). W tej chwili w ich produkcję zaangażowanych jest kilkadziesiąt różnych firm. W rezultacie produkty wchodzące na rynek różnią się znacznie ceną i jakością. Ponadto istnieje również brak równowagi funkcjonalnej: jeden adapter możeaby budować „mosty” tylko w standardzie Miracast, dla innych nic nie kosztuje znalezienie „wspólnego języka” z urządzeniami Apple lub nawiązanie „dialogu” przez DLNA. Dlatego tak ważne jest, aby przed zakupem przestudiować fora tematyczne i odwiedzić oficjalne strony producentów.
Podsumowanie najpopularniejszych kluczy sprzętowych
Ceny Miracast Dongle wahają się od 30-100 konwencjonalnych jednostek. Po zakupie i zainstalowaniu adaptera prawie każdy telewizor wyposażony w port HDMI można podłączyć do gadżetu bezprzewodowo. Jest to bezpośrednie połączenie, które umożliwia odtwarzanie „ogromnego” wideo w formacie 1920x1200.
Mocreo Dongle (30-35 j.m.) – gwarantowana obsługa trzech protokołów: Miracast, AirPlay i DLNA.
Klucze marki Python (70-80 cu) ogólnie uznają te same standardy, co Mocreo.
GeekBuying adapter (50-60 USD) – zapewnia dublowanie za pomocą algorytmów Miracast i DNLA.
Ponadto oryginalne klucze sprzętowe Miracast z certyfikatem Wi-Fi są w sprzedaży, naostrzone dla jednego typu sygnału.
