W dobie dominacji smartfonów klasyczne urządzenia stopniowo wyszły z mody. Wiele osób w ogóle nie traktuje starych modeli telefonów poważnie, uważając je za archaiczne i bezwartościowe. Wbrew panującym stereotypom istnieje kasta osób, które w gadżetach cenią sobie niezawodność i prostotę, pomimo nowoczesnych aplikacji i aparatów o ultrawysokiej rozdzielczości. W tej recenzji porozmawiamy o jednym z modeli Nokii. To dobry telefon, który stał się ofiarą czasu.
Trochę historii
Nokia jest znana na całym świecie ze swoich wyjątkowych urządzeń. Telefony pod fińską marką zaczęły się rozprzestrzeniać od lat 90. i mają za sobą bogatą historię. Wokół telefonów tej marki powstał cały kult. Niestety, podobnie jak wiele innych firm, Nokia nie przetrwała wojny z Apple i jego iPhonem.
Konserwatyścia dziś wolą legendarną markę i chętnie korzystają z przestarzałych modeli, takich jak Nokia 5200.
Projekt urządzenia
Korpus urządzenia wykonany jest z tworzywa sztucznego, dość niezawodny i niezbyt łatwo się brudzi. Telefon jest rozsuwany, ma mechanizm wysuwania i pełną klawiaturę QWERTY. Klawiatura zachwyci Cię wzornictwem podobnym do poprzednich modeli, umożliwiając wprowadzanie tekstów z maksymalną szybkością i wygodą.
Po bokach znajdują się klawisz zasilania i przyciski sterowania odtwarzaniem dźwięku. Naciśnięcie bocznego klawisza może uruchomić odtwarzacz w tle.
Gadżet dostępny jest w kilku wersjach kolorystycznych, m.in.: biały z czerwonym, biały z niebieskim oraz matowa czerń. Telefon jest bardzo obszerny (jego waga to 104 gramy), a jednocześnie bardzo dobrze leży w dłoni, mieści się w każdej, nawet najmniejszej (np. dziecięcej) dłoni.
„Nokia” 5200: charakterystyka, wyposażenie techniczne
Telefon to kompaktowy slider oparty na systemie operacyjnym Series 40. Na przednim panelu znajduje się wyświetlacz CSTN, a z tyłu swoje miejsce znalazło oko aparatu fotograficznego o rozdzielczości 0,3 megapiksela. Urządzenie ma dość słaby sprzęt, ale jednocześnie posiada wszystkie niezbędne, podstawowe funkcje: przeglądarkę internetową umożliwiającą dostęp do Internetu, obsługę sieci drugiej generacji, Bluetooth, USB. Również w Nokii 5200 znalazło się miejsce na baterię (objętość - 760 miliamperogodzin), według producenta powinno towystarczy na 280 godzin czuwania i 3 godziny rozmów.
Wyświetlacz
Urządzenie jest wyposażone w mały ekran z macierzą STN i słabą rozdzielczością - 128 na 160 dpi. Obraz jest wyraźnie ziarnisty, co bardzo irytuje, każdy piksel łatwo zauważyć nawet bez zerkania (po spojrzeniu na ekrany nowoczesnych telefonów taki panel wyświetlacza nie jest traktowany poważnie). Oprócz mocno ograniczonej rozdzielczości rozczarowuje słaba reprodukcja kolorów, dość niska jasność (szczególnie zauważalna w słońcu) i bardzo ograniczone kąty widzenia. Na smartfona można patrzeć tylko wtedy, gdy znajduje się przed oczami, każde przechylenie, nawet maleńkie, doprowadzi do całkowitej utraty wzroku. Mimo to telefon jest wybierany przez tych, którzy lubią słuchać muzyki, więc wyświetlacz znika w tle.
Kamera
Nie ma też o czym rozmawiać. Nokia 5200 ma fatalny fotomoduł, którego rozdzielczość wynosi 0,3 megapiksela. Nie będzie można nakręcić co najmniej czegoś przyzwoitego, więc aparat będzie miał raczej funkcję użytkową.
Interfejs, system operacyjny
Telefon działa w systemie operacyjnym Series 40. System zawiera podstawowy zestaw funkcji. Wśród rozrywki można znaleźć kilka gier, w tym akwarium w stylu „Tamogochi” i dobrze znany „Wąż”. Jednym z najważniejszych elementów urządzenia jest odtwarzacz muzyki.
Pakiet
W przeciwieństwie do innych urządzeń z tej serii, telefon Nokia 5200 ma trochę za mało personelu. W zestawie nie ma nawet kabla mini-USB, będziesz musiałkupić osobno. Cieszę się, że ten drut kosztuje ani grosza. Ponadto w zestawie nie ma karty pamięci, użytkownik miał prawo wyboru.
Oczywiście w zestawie jest zestaw słuchawkowy i to całkiem niezły, ale z bardzo niestandardowym portem 2,5 mm.
„Nokia” 5200: recenzje, wnioski
Ta niedroga, urocza maszyna jest hitem wśród wielu użytkowników. Ludzie doceniają kompaktowość urządzenia i jego niezawodność. W większości przypadków opinię wyrażają osoby, które posiadają urządzenie dłużej niż trzy lub cztery lata, co wskazuje na jego „przeżywalność” (to samo dotyczy odporności urządzenia na upadki). Są osoby, które używały go do grania w gry i oglądania filmów (to głupi pomysł, należy powiedzieć, ale telefon sobie z tym poradził, chociaż został rozładowany w najkrótszym możliwym czasie).
Jeśli w grach wyraźnie ucierpi autonomia, w trybie gotowości gadżet pokazuje swoją najlepszą stronę i działa do trzech dni. Użytkownicy zwracają uwagę na możliwość wykorzystania telefonu jako pendrive'a.
Najważniejsze dla potencjalnego nabywcy jest bardzo dobry telefon, daleki od nowoczesnych smartfonów, ale wciąż dość wysokiej jakości i godny uwagi.
